பொது இடம் என்றால் பூளையும் புண்டையையும் சுருட்டி வைத்து கம்முன்னு இருக்கனும்னு ஏதாவது சட்டம் இருக்கா என்ன? த்ரில் குறையாத ஜிவ் கதைகள்.
கோவா பீச்சில் என்ன ஒரு வசதி என்றால் அங்கே (கிட்டத்தட்ட) நிர்வாண உடம்புகளை யாரும் வெறித்து பார்ப்பதில்லை. அதனால் தானோ என்னவோ வெள்ளைக்காரர்கள் மட்டுமல்லாமல் நம்மூர் ஆண்களும், பெண்களும் கூட பிகினியிலும், ஸ்பீடோவிலும் இனி மறைக்க ஒன்றுமில்லை என்ற முற்றும்
கல்லெறியும் தூரத்தில் கடலலைகளின் தாலாட்டு சத்தமும், மெல்லிய தென்றல் காற்று சரத்தின் கட்டுமஸ்து மேனியை தீண்ட, அவன் அணிந்திருந்த சட்டையின் பட்டன்கள் இல்லாத காரணத்தால் முழு மார்பையும் வெளிப்படுத்தி காமத்துடன் தடவிவிட்டு சென்றது. ஜாக்கியின் கைகளும் சரத்த
“சரத்! Tickets எல்லாம் என்னோட travel pouch-ல இருக்கு… அதனால எல்லா சூட்கேஸையும் Check in ல போட்டுடலாம்…” ரவி சூட்கேஸ்களை சுமப்பதை தவிர்க்க, கார் கதவை திறந்து உட்காரப்போனார். சரத் தன் திம்சு கட்டை உடம்பில் நீல நிற denim jeans-ம் மேலே நான்கு பட்டன்
அவன் எங்க மாமாவோட ஊர்ல ஒரு சின்ன உரக்கடை வச்சிருந்தான். சொல்லப்போனா அவனோட அப்பா கடையை அவன் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான். நான் மாமா வீட்டுக்கு போனப்போ ஒரு நாள் மாமா கூட உரம் வாங்க அவங்க கடைக்கு போனப்போ அவனை பார்த்தேன். பார்த்ததும் என் மனசுக்குள்ளே ஜிவ்
மல்லிகாவின் SUV துபாயின் புகழ் பெற்ற Jhumeirah Beach Resort-ன் Compound-ல் நுழைந்து கடற்கரையின் நெருக்கத்தில் இருந்த மணல் மூடிய தார் போட்ட Car Parking-ல் வழுக்கியபடி நின்றபோது அவள் பார்வை கடற்கரையை நோட்டமிட்டது. துபாயின் வெயில் மற்றும் வார நாள் என்பத
“ஓத்தா…. அந்த ஜெய் இந்நேரத்துக்கு எல்லாம் அந்த figure-ஐ எப்படி எல்லாம் வளைச்சு வளைச்சு ஓத்துட்டு இருப்பானோ… அவன் பூள் size-ஐ பார்த்தா அவ தான் குடுத்து வச்சவ… எனக்கே வாய் கொள்ளலை.. முழுசா விட்டு அவ புண்டையை அடைச்சிருப்பான்…” ஹரிஷின் கை தன்னை அ
விஜய் பெங்களூருக்கு ஒரு நேர்முகத்தேர்வுக்காக வந்து OYO Rooms-ல் பதிவு செய்யப்பட்ட அறைக்கு வந்து சேர்ந்தபோது மாலை இருட்ட ஆரம்பித்திருந்தது. விஜய் அலுப்பாக தன் suitcase-ஐ கட்டில் மீது போட்டுவிட்டு பேண்ட் மற்றும் சட்டையை அவிழ்த்து பெட்டியின் மீது போட்டு
“என்னங்க… ஒரே ஒரு நாள் தானே? குழந்தையை தூக்கிட்டு நானும் கூட வரனுமா? நீங்க போயிட்டு வந்துடுங்களேன்…” கவிதா கெஞ்சலாக சொன்னாள். பெண் பார்த்துவிட்டு போனவர்கள் கல்யாணத்துக்கு நாள் குறிக்க, சில சொந்தக்காரர்கள் வீட்டுக்கு போய் பத்திரிகை வைக்கவேண்டும் எ
எனது புதிய கம்பெனியில் சேர்ந்த முதல் நாள்… அந்த அறுவை Induction session-ல் இருந்து ஒரு தற்காலிக விடுதலை lunch break என்ற பெயரில் கிடைத்தது. அவர்கள் கொடுத்த lunch coupon-ஐ வைத்து Thali Meal ஒன்றை எடுத்துக்கொண்டு canteen-ன் ஓரமாக ஒதுங்கினேன். மதியம்
நாலஞ்சு நாளாவே எனக்கும் என் பொண்டாட்டிக்கும் பேச்சு வார்த்தையே இல்லை. ஒரு ஒன்னும் இல்லாத விஷயத்தை அவ்வளவு பெருசாக்கி கலாட்டா பண்ணிட்டு இருந்தா. கொஞ்சி பார்த்தேன் கெஞ்சி பார்த்தேன் ஆனா என்னால கால்ல எல்லாம் விழமுடியாதுன்னு அவளா வழிக்கு வர்ற வரைக்கும் f
நான் அலுவலகத்தில் இருந்து மாலை கிளம்பி வீட்டுக்கு வரும்போது இரவாகிவிட்டது. பெங்களூருவின் போக்குவரத்து நெரிசலை பற்றி புதிதாக எதுவும் சொல்லவே தேவையில்லை. வீட்டு சாவியை போட்டு திறந்தபோது உள்ளே இருந்த அமைதி என்னை கொஞ்சம் உறுத்தியது என்றாலும் உள்ளே நுழைந்
வழக்கமான ஒரு வாரநாளின் அன்றைய பொழுது கிட்டத்தட்ட முடியப்போகிறது. காலையில் இருந்து பரபரப்பாக இயங்கிய அலுவலகம் மெல்ல மெல்ல தன் வேகத்தை இழக்க ஆரம்பிக்க, அதன் வெளியே இருந்த சாலையில் வண்டிகளும் போக்குவரத்து காரணமாக தங்கள் வேகத்தை இழந்து ஊர்ந்து செல்ல ஆரம்
“Love all…. 5-2” விக்ரம் சத்தமாக கத்தியபடி Badminton racket-ஐ அடிக்க, அந்த ground மட்டுமல்லாமல், அதையடுத்து அமைதியாக இருந்த Country club-ன் swmimming pool, மற்றும் park-லும் அது எதிரொலித்தது. எதிராளியான கிரண் விக்ரமின் விளையாட்டு திறமைக்கு ஈடு கொடு
ஹரீஷ் ராணியிடம் கன்னி கழிந்ததற்கு பிறகு மூன்று நான்கு தடவை அவளுக்கு delivery கொடுக்க போயிருந்தான். அவளுக்கு parcel வந்தால் அவளை அழைத்து delivery கொடுக்க சரியான நேரம் எதுவென்று கேட்ட பிறகே போவான். அதற்கேற்ற மாதிரி delivery பொருட்களோடு சேர்த்து அவளது ப
“ஹாங்…. ஆ! ஆ!” ஜெய்யின் மெல்லிய முனகல் அந்த காலி ஃப்ளாட்டில் கிசுகிசுப்பாக எதிரொலித்து தூரத்தில் எழுந்த கடலலைகளின் சத்தத்தில் அடங்கியது. ஜெய்யின் முகத்தில் இருந்த அந்த மந்தகாச சிரிப்பு அவன் விளையாட்டுக்காக சத்தமாக முனகுவதை சொல்லாமல் சொல்லியது. மார்
