புண்டைக்குள் பூள்கள் நுழைந்து சதிராட்டம் போடும் உச்சக்கட்டம் கொண்ட உடலுறவு கதைகள்…
கார்த்திக் கட்டிலில் கொஞ்சம் நகர்ந்து படுக்க, அறைக்குள் night lamp பரப்பிய மெல்லிய வெளிச்சத்தில் அவன் கால்களுக்கு நடுவே நட்டுக்கொண்டு நின்றிருந்த கருத்த பூளின் நிழல் அதை இன்னும் நீட்டமாக காட்டியது. பக்கத்தில் அவன் மனைவி ரோகிணி நீண்ட பெருமூச்சுடன் எழு
விஜயன் தன் wallet-ல் இருந்து பணத்தை எண்ணியபடி “நமக்கு வர்ற வருமானத்துல வாரத்துக்கு மூனு நாள் பிரியாணி ஆர்டர் பண்ணி சாப்புடுறதுங்குறது ரொம்ப ஓவர்… மாசக்கடைசி வேற… கொஞ்சம் பார்த்து செலவு பண்ணுடி” என்று அலுத்துக்கொண்டான். அபிராமி அவனிடம் இருந்து காச
“Joel… loosen your speedo strings” என்ற குரலை கேட்டு recliner-ல் சரிந்திருந்த அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தாள். ஒரு photoshoot நடந்துக்கொண்டிருக்கிறது. அவள் யாரந்த fitness male model என்று ஆர்வத்துடன் பார்த்தாள். நல்ல விளைந்த சவுக்கு மரம் போல கருப்பாக கு
மதி குளித்துவிட்டு ஈர தலையுடன் அறைக்குள் நுழைவதற்குள் மேலே ஏற்றி கட்டிய பாவாடையில் அவளது காம்புகள் முத்திரை பதிக்க ஆரம்பித்திருந்தது. வேலைக்கு போகும் அவசரம் காரணமாக சரியாக துவட்டாதது மட்டுமல்ல, வெயில் புழுக்கமும் சேர்ந்து அவளை ஈரமாக வைத்து இருந்தது.
சித்ரா தன் பாட புத்தகத்தை மார்போடு சேர்த்து அணைத்தபடி நின்றதற்கு அவளது பெண்மையின் இயல்பான பழக்கமாக இருக்கலாம்… அல்லது அந்த இரவின் காற்றில் படர்ந்திருந்த குளிராகவும் இருக்கலாம். சித்ரா ஆரஞ்சு நிற Halogen சாலை விளக்கொளியின் கீழே நின்று தன் mobile pho
“Welcome Sir… How may I help you?” என்று பணிவுடன் கேட்ட அந்த Receptionist-ன் மார்பை வெறித்து பார்த்தான் விஜய். அதை கண்ட அந்த பெண் லேசாக துணுக்குற, அவளது பெயரை சத்தம் வராமல் படித்துவிட்டு “ஏனுங்க அம்மணி! தமிழரசி-ங்குற உங்க பேர்லயே நீங்க தமிழ்ன்னும்,
வெளியே பேய் மழை ஜோராக அடித்துக்கொண்டிருந்தது. நான் ஈர தலையை துவட்டியபடி Hall-ல் sofa-வில் சரிந்து PrimeVideo-ல் ஏதாவது படம் பார்க்கலாமா என்று தேடிக்கொண்டிருந்தேன். ஆனால் என் மனசு எந்த படத்திலும் ஈடுபாடு காட்டவே இல்லை. வீட்டில் அம்மா ஊருக்கு போயிருந்த
இது நான் கல்லூரியின் 2-3வது வருஷத்துல நடந்தது. நாங்க இருந்த area-ல எல்லாம் இப்போ மாதிரி speciality clinic, hospital-ன்னு பயமுறுத்துற facilities எல்லாம் இல்லை. சொல்லப்போனா அந்த மாதிரி வசதி எல்லாம் பெரிய நகரங்கள்ல மட்டும் தான் இருக்கும். எங்க வீட்டு தெ
என்ன தான் நாம ஆம்பளைங்களை 18-19 வயசுல awkwardly looking gawky teenagers அப்புறம் ugly duckling-ன்னு எல்லாம் சொல்லிக்கிட்டு இருந்தாலும் ஒரு சில “கலைக்கண்” இருக்குற ஆளுங்களுக்கு மட்டும் தான் அந்த இளமையின் வனப்பை ரசிக்க தெரியும். அப்படிப்பட்ட ஆளுங்களோட
ஜெய் குணிந்து அந்த table-ன் மீதிருந்த asset ledger-ல் தன் கையெழுத்தை போட்டுவிட்டு எழுந்திருக்காமல் பார்வையை நிமிர்த்த நீல uniform pant-ல் காலிடுக்கில் பெரிய ஆண்மை மேடு அம்சமாக தரிசனம் தந்தது. இப்போது கொரோனா பாதிப்பு காரணமாக நிறைய ஊழியர்கள் வீட்டிலிரு
அந்த சனிக்கிழமை மதியமும் வழக்கம் போல மந்தகதியில் நகர்ந்து…. இல்லை ஊர்ந்துக்கொண்டிருந்தது. உண்ட மயக்கம் தொண்டருக்கும் உண்டு என்பதால் மதிய சாப்பாடு முடித்த கையோடு நான் sofa-வில் படுத்தபடி TV Remote-ஐ இயக்க, சேனல்கள் மாறி மாறி கடைசியில் KTV-ல் எண்ணிலட
கல்லெறியும் தூரத்தில் கடலலைகளின் தாலாட்டு சத்தமும், மெல்லிய தென்றல் காற்று சரத்தின் கட்டுமஸ்து மேனியை தீண்ட, அவன் அணிந்திருந்த சட்டையின் பட்டன்கள் இல்லாத காரணத்தால் முழு மார்பையும் வெளிப்படுத்தி காமத்துடன் தடவிவிட்டு சென்றது. ஜாக்கியின் கைகளும் சரத்த
“சரத்! Tickets எல்லாம் என்னோட travel pouch-ல இருக்கு… அதனால எல்லா சூட்கேஸையும் Check in ல போட்டுடலாம்…” ரவி சூட்கேஸ்களை சுமப்பதை தவிர்க்க, கார் கதவை திறந்து உட்காரப்போனார். சரத் தன் திம்சு கட்டை உடம்பில் நீல நிற denim jeans-ம் மேலே நான்கு பட்டன்
“போடா மச்சான்…. நீ சரியான போங்கு ஆட்டம் ஆடிட்டே..” மஹத் தன் jean pant-ன் zip-ஐ பிரிக்க முயற்சித்த ஜெய்யின் கையை லேசான கோபத்துடன் தட்டிவிட, ஜெய் மஹத்தின் கழுத்தில் முகம் புதைத்தபடி சிணுங்கினான். ஆனாலும் விடாமுயற்சி விஸ்வரூப வெற்றி என்பது போல மஹத்தின
அவன் எங்க மாமாவோட ஊர்ல ஒரு சின்ன உரக்கடை வச்சிருந்தான். சொல்லப்போனா அவனோட அப்பா கடையை அவன் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான். நான் மாமா வீட்டுக்கு போனப்போ ஒரு நாள் மாமா கூட உரம் வாங்க அவங்க கடைக்கு போனப்போ அவனை பார்த்தேன். பார்த்ததும் என் மனசுக்குள்ளே ஜிவ்
