எத்தனை தடவை ஓத்தாலும் முதல் தடவை ஓப்பதும், ஓழ் வாங்குவதும் நினைவில் நிற்கும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை தான்… ஆனால் இது எத்தனையாவௌ ஓழாக இருந்தாலும் கதாபாத்திரங்களுக்கு இடையே நடக்கும் முதல் கஜகஜா…
என்ன தான் நாம ஆம்பளைங்களை 18-19 வயசுல awkwardly looking gawky teenagers அப்புறம் ugly duckling-ன்னு எல்லாம் சொல்லிக்கிட்டு இருந்தாலும் ஒரு சில “கலைக்கண்” இருக்குற ஆளுங்களுக்கு மட்டும் தான் அந்த இளமையின் வனப்பை ரசிக்க தெரியும். அப்படிப்பட்ட ஆளுங்களோட
அந்த சனிக்கிழமை மதியமும் வழக்கம் போல மந்தகதியில் நகர்ந்து…. இல்லை ஊர்ந்துக்கொண்டிருந்தது. உண்ட மயக்கம் தொண்டருக்கும் உண்டு என்பதால் மதிய சாப்பாடு முடித்த கையோடு நான் sofa-வில் படுத்தபடி TV Remote-ஐ இயக்க, சேனல்கள் மாறி மாறி கடைசியில் KTV-ல் எண்ணிலட
அன்று ரன்வீருக்கு Security systems-ல் training இருந்தது. அதன் பாகமாக CCTV-ஐ கண்காணிப்பதும், நேர வாரியாக footage-களை சேமிப்பது, retrieve செய்வது என்று ஏற்கனவே கொடுக்கப்பட்ட training படி இன்று monitoring வேலையை செய்துக்கொண்டிருந்தான். CCTV monitoring r
தனிமையை புத்தகங்களுடன் கழிப்பதில் இனிமை காணும் என்னை போன்ற ஆட்களுக்கு, குறிப்பாக சொல்லவேண்டும் என்றால் கலையுணர்ச்சி நிறைந்த அமைதியான சுபாவம் கொண்ட Closet-ல் உள்ள கே-க்களுக்கு கோவை டவுன் ஹால் பகுதி ஒரு சொர்க்கம். சுற்றி சுற்றி இருக்கும் புத்தக கடைகளில
“ஏங்க! எல்லா வீட்டுலயும் மாமியார் தான் மருமகன் கிட்டே நேருக்கு நேரா பார்த்து பேச கூச்சப்படுவாங்க… இங்கே என்னடான்னா எல்லாமே தலைகீழா இருக்கு” என்று பல்லை கடித்தபடி கவிதா பிரபாகரின் தோள்பட்டையில் இடித்து கிசுகிசுப்பாக சொன்னாள். பிரபாகர் “ஙே!” என்று நி
நாலஞ்சு நாளாவே எனக்கும் என் பொண்டாட்டிக்கும் பேச்சு வார்த்தையே இல்லை. ஒரு ஒன்னும் இல்லாத விஷயத்தை அவ்வளவு பெருசாக்கி கலாட்டா பண்ணிட்டு இருந்தா. கொஞ்சி பார்த்தேன் கெஞ்சி பார்த்தேன் ஆனா என்னால கால்ல எல்லாம் விழமுடியாதுன்னு அவளா வழிக்கு வர்ற வரைக்கும் f
“என்ன ஆனாலும் பரவாயில்லை… சுஜாவுக்கு இந்த மாப்பிள்ளை வேணாம்” என்று அடம் பிடித்த என்னை வீட்டில் இருந்த அத்தனை பேரும் விசித்திரமாக பார்த்தார்கள். “பைத்தியமாடா நீ! உங்க அக்காவுக்கு நல்ல வாழ்க்கை அமையுறதுல உனக்கு இஷ்டம் இல்லையா?” என் அம்மா சாபம் விடாத
கூரியர் பையன் ஹரீஷுக்கு வெயிலில் அலைந்து அந்த வீட்டை கண்டுபிடித்தபோது முதலில் கொஞ்சம் ice water இருந்தா வாங்கி குடிக்கவேண்டும் என்னுமளவுக்கு தாகம் தொண்டையை வரட்டியது. ஆனால் கையில் இருந்த பார்சலை பார்த்தபோது அதற்கு சமயம் கிடைக்குமா தெரியவில்லை. காரணம்
காலையில் ஏழு மணி போல சரத் ரவியின் வீட்டு காலிங்க் பெல்லை அழுத்திவிட்டு அது நளினமாக உள்ளே ஒலித்ததும் தள்ளி நின்றான். உடற்பயிற்சியை விட்டுவிட்டாலும் அவன் உடம்பு இன்னும் கட்டு குலையாமல் பொதி போல சும்மா கின்னென்று இருந்தது. சாதாரண வெள்ளை சட்டையில் பனியன்
“ஏன் உனக்கு படிக்கும் போது இவ்வளவு பதற்றமா இருக்கு? tension ஆகாம படி” சரத் நிகிதாவின் மணிக்கட்டில் நாடிபிடித்து பார்த்தபடி குரலில் கொஞ்சம் கண்டிப்புடன் சொன்னபோது கொஞ்ச தூரத்தில் sofa-வில் உட்கார்ந்திருந்த நிகிதாவின் அப்பா ரவி சட்டென்று திரும்பி பார்த
சனிக்கிழமை மாலை… மெல்ல மெல்ல சூரியன் தனது கதிர்களின் வீரியத்தையும் வெப்பத்தையும் குறைத்து குளிர்ச்சிக்கு இடம் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கும் வேளையில் ரியோ மெல்ல மாடிக்கு போனான். அங்கே துவைக்கப்பட்ட துணிகள் எல்லாம் காய்ந்துக்கொண்டிருந்தது. பக்கத்து போர்ஷன
நான் என் முதுகு ஜன்னல் கம்பிகளில் பதிவது போல உட்கார விக்ரம் எனது சட்டையை மீண்டும் விரித்துவிட்டு, எனது இடது காலை இழுத்து சீட்டில் நீட்டிவிட்டு என் காலுக்கு இடையே உட்கார்ந்தார். மலபார் சாலைகளின் இருட்டு எங்களுக்கு உதவ, விக்ரம் தன்னுடைய சூடான காற்று என
அனிதா ஏரோபிக்ஸ் கிளாஸில் இருந்து கிளம்பியபோது லேசாக இருந்த தூறல் அவர்களது கடற்கரை சாலையில் சேர்ந்தபோது வானம் பொத்துக்கொண்டு கொட்டியது. அனிதாவுக்கு பத்திரமாக வீட்டுக்கு போய் சேர்ந்தால் போது என்று தோன்றியது. கடலை பார்த்தபடி ஊருக்கு ரொம்ப வெளியே, வார இற
ஜெய் வெள்ளிக்கிழமை மாலை போக்குவரத்து நெரிசலில் சிக்கி சின்னாபின்னமாகி ஆபீஸிலிருந்து வந்து காரை பார்க்கிங்கில் நிறுத்திவிட்டு, டிக்கியிலிருந்த Beer crate-ஐயும், Laptop bag-ஐயும் எடுத்துக்கொண்டு elevator-க்கு நின்றபோது lift-ன் கதவு திறந்தது. உள்ளே 5-6
நான் உங்கள் விக்னேஷ், எனக்கு இப்பொழுது 19 வயது ஆகிறது. எங்கள் குடும்பத்தில் மொத்தம் 4 பெரு அப்பா, (அவருக்கு 40 இருக்கும் அவரை லார்ரி திரிவேரா இருக்கிறார்). அம்மா அவர்களுக்கு 38 வயது இருக்கும் ரொம்ப ஸ்லிம்மா அழகாக இருப்பாள். பின்பு என்னோடைய அக்கா அவளு
